El Clasico po obu stronach. Grali i dla Barcelony, i dla Realu

Z Barcelony bezpośrednio do Realu

Luis Figo

Gdy myślimy o graczu, który występował po obu stronach hiszpańskiej barykady, jako pierwszego nie możemy wymienić nikogo innego, jak tylko Portugalczyka. Do Barcelony trafił w 1995 roku ze Sportingu Lizbona i wkrótce został jej kapitanem. W ciągu pięciu lat wygrał m.in. dwukrotnie ligę, dwa razy sięgnął również po Puchar Króla.

W 2000 roku Florentino Perez obiecał podczas kampanii na prezydenta Realu, że sprowadzi Figo do Madrytu. Słowa dotrzymał, a transfer, którego dokonał, jest bodaj najgłośniejszym w historii. Wzbudził ogromne emocje szczególnie po stronie kibiców Barcelony, którzy poczuli się zdradzeni. Figo został w Katalonii wrogiem publicznym i jest nim do dzisiaj. Z Królewskimi wygrał Ligę Mistrzów (2002) i mistrzostwo kraju (2003).

Javier Saviola

Kolejny zawodnik, który trafił bezpośrednio z Barcelony do Realu, choć w międzyczasie był z katalońskiego klubu wypożyczany – do Monaco i Sevilli. Barcelona była jego pierwszym europejskim klubem. Wszedł do zespołu w bardzo dobrym stylu – w każdym z pierwszych trzech sezonów rozegrał około 30 meczów, strzelając w sumie 44 gole.

Stopniowo był odsuwany od składu, co najpierw poskutkowało wypożyczeniami, a w dalszej perspektywie – transferem definitywnym. Przejście do Realu przyjęto jako zaskoczenie. W jego barwach nie zachwycał. Sporadycznie pojawiał się na boisku i już po dwóch sezonach odszedł do Benfiki Lizbona.

Występy w Barcelonie: 168
Występy w Realu: 29

Bernd Schuster

Przez osiem sezonów w Katalonii tylko raz wygrał mistrzostwo kraju. Dwa lata w klubie z Estadio Santiago Bernabeu przyniosły mu dwa ligowe tytuły. W sezonie 2007/2008 był trenerem Realu.

Występy w Barcelonie: 238
Występy w Realu: 86

Michael Laudrup

Duńczyk spędził w Barcelonie pięć sezonów, trafiając na znakomity okres klubu – wygrał z nim Puchar Europy i cztery mistrzostwa Hiszpanii. Po przejściu do Realu nie wiodło mu się już tak dobrze. W pierwszym sezonie był wyróżniającym się piłkarzem mistrzowskiego zespołu, ale po mniej udanych kolejnych rozgrywkach przeniósł się do japońskiego Vissel Kobe.

Występy w Barcelonie: 216
Występy w Realu: 76

Z Realu bezpośrednio do Barcelony

Luis Enrique

Smaku El Clasico zaznał zarówno jako zawodnik obu drużyn, jak i trener Dumy Katalonii. Wychowanek Sportingu Gijon spędził w Madrycie pięć sezonów, ale popadł w konflikt z zarządem i kibicami. Na zasadzie wolnego transferu przeniósł się do Barcelony i szybko przekonał do siebie fanów Barcy, którzy początkowo podchodzili do niego z rezerwą.

Zaufali mu, bo wykazywał się zaangażowaniem, ale przede wszystkim okazywał niechęć wobec Królewskich, m.in. przy golach strzelonych byłemu klubowi.

Występy w Barcelonie: 300
Występy w Realu: 213

Z przystankiem między gigantami

Ronaldo

Występy Brazylijczyka w Barcelonie i Realu dzieliło pięć lat. Na Camp Nou trafił w 1996 roku z PSV Eindhoven. Rozegrał znakomity sezon – w 37 meczach ligowych zdobył 34 bramki, został królem strzelców La Liga i piłkarzem roku FIFA. W wyniku konfliktu z prezydentem Josepem Lluisem Nunezem opuścił klub i przeniósł się do Interu Mediolan.

Po pięciu latach we Włoszech trafił na celownik Pereza i w 2002 roku został piłkarzem Realu, mając nadzieję na zwycięstwo w Lidze Mistrzów. To jedno z niewielu trofeów, po które nie udało mu się sięgnąć. Dwa razy wygrał ligę hiszpańską.

Występy w Barcelonie: 49
Występy w Realu: 177

Samuel Eto’o

Tak jak Enrique najpierw występował w Realu, ale zagrał w jego barwach zaledwie sześć meczów. Był wypożyczany do Leganes, Espanyolu Barcelona i Realu Mallorca. Brak zaufania ze strony madryckiego klubu utkwił w nim na tyle głęboko, że już w barwach Barcy niejednokrotnie okazywał, jak bardzo nie lubi Realu. Podczas świętowania mistrzowskiego tytułu na Camp Nou w 2005 roku wziął mikrofon i zaintonował obraźliwą przyśpiewkę pod adresem Królewskich.

Występy w Barcelonie: 199
Występy w Realu: 6

Robert Prosinecki

Znakomity Chorwat został sprowadzony przez Real w 1997 roku z Crvenej Zvezdy Belgrad. W Madrycie spodziewano się po nim więcej – po trzech latach trafił do Realu Oviedo. Asturyjski klub okazał się jednosezonowym przystankiem na drodze do Barcelony, w której zabawił tylko rok.

Występy w Barcelonie: 23
Występy w Realu: 73

Gheorghe Hagi

Najwybitniejszy rumuński piłkarz zarówno w Realu, jak i w Barcelonie spędził po dwa sezony. Do Madrytu został sprowadzony ze Steauy Bukareszt. Nie był to udany okres zarówno dla niego, jak i dla klubu – zdobył tylko Superpuchar Hiszpanii. Do Barcelony trafił z Brescii, ale na Camp Nou nie powiodło mu się lepiej niż w Madrycie, gdzie także wygrał tylko krajowy superpuchar.

Występy w Barcelonie: 51
Występy w Realu: 84

Julen Lopetegui

Niewielu kibiców pamięta, że aktualny selekcjoner reprezentacji Hiszpanii ma w CV dwa największe hiszpańskie kluby. Bramkarz rozegrał w nich jednak zaledwie sześć meczów – jeden w Realu i pięć w Barcelonie. Dużo lepiej radził sobie w słabszych ekipach – Logrones i Rayo Vallecano.

Występy w Barcelonie: 5
Występy w Realu: 1